Bush op z'n best
Door: Rinske
07 Augustus 2015 | Botswana, Kasane
Na een paar reisdagen zonder internet zjn we nu aangeland op het meest noordelijke punt van onze reis en hebben we zojuist onze intrek genomen in Senyati, een bushkamp in de buurt van Kasane waar we (als het goed is) vanavond van 5-9 gebruik kunnen maken van wifi. Hoogste tijd dus om jullie weer even bij te praten over onze belevenissen van de afgelopen dagen.
Woensdag hadden we een heerlijke relaxdag waarbij het heel fijn was dat er een mevrouw langskwam die aanbood om onze was te doen! Dus meteen werden de zakken vieze was geleegd en de mevrouw kon gelijk flink aan de bak. Heerlijk schoon en opgevouwen kregen we aan het eind van de dag alles weer terug. Zo, we kunnen er weer even tegen! We deden booschappen en bleven verder in het kamp waar het wel een kleine boerderij leek met ganzen, honden, poezen en een heuse kalkoen die zodra Steff aan het kraaien sloeg meteen een luid en duidelijk antwoord gaf. Het was ook leuk om diverse mensen te ontmoeten die alweer op de terugweg waren en die ons allerlei practische tips gaven. Zo hoorde Corjan dat de laatste 500 meter naar onze volgende bestemming een gruwelijk mul zandpad was, waarvan de man (zelf een gids) het toch wel heel erg betwijfelde of de grote camper daar wel doorheen zou komen. Nu gaan onze Drayermannen geen uitdaging uit de weg, dus ook deze werd met groot vertrouwen tegemoet gezien.
We hadden een dikke 400 km. voor de boeg naar Elephants Sand waar we een nachtje zouden blijven. We hadden al gehoord dat dit een hele bijzondere plek was waar we het beste vroeg konden arriveren omdat je anders nauwelijks tijd zou hebben om van het kamp te genieten. Dus, we vertrokken vroeg en na een korte stop voor een broodje, kwamen we rond een uur of 3 bij de afslag aan. Inderdaad, het was een heel mul pad - maar Corjan stuurde de grote camper er moeiteloos doorheen - chapeau!
Meteen toen we het kamp in zicht kregen begrepen we waar de naam vandaan komt: het is gesitueerd rond een waterplaats en toen wij er aankwamen waren daar zeker 40 olifanten aan het drinken en stoeien. Dit alles speelde zich af vlak naast het open restaurant en je kon zo dichtbij komen dat je de grote beesten bijna kon aanraken. Niet dat we daar ook maar enigszins de behoefte toe voelden, zoveel olifanten van zo dichtbij was een ontzagwekkende ervaring. Zelfs Reina wilde ze niet aaien ;))
De huisjes, safaritenten en kampeerplekken zaten allemaal rond het watergat, en hoewel er voor de camper ook een kampeerplaats beschikbaar was mocht Corjan ook gewoon naast de huisjes parkeren en dat was toch wel een relaxed idee. De olifanten liepen namelijk gewoon overal tussendoor, en je zal er maar over struikelen als je 's nachts naar de wc moet. Nadat we geinstalleerd waren hebben we onze ogen uitgekeken naar dit machtige spektakel, waarbij het constant een komen en gaan was van olifanten. Het getetter, gegrom en gespetter was niet van de lucht.
Toen we aan het eind van de middag voor ons huisje zaten te eten kwam er een olifant heel zachtjes tussen de huisjes doorlopen. Dat leverde een prachtig Afrikaans plaatje op want de ondergaande zon had de achtergrond in vuur en vlam gezet: wauw!
'sAvonds bleek onze beslissing om bij elkaar te blijven toch wel heel wijs: het werd namelijk stikdonker en de grote kolossen waren nauwelijks zichtbaar en op de zachte zandgrond ook bijna niet te horen. Dat leverde leuke tafereeltjes op van mensen die vanuit het restaurant naar hun huisje liepen en dan ineens oog in oog kwamen met een olifant. Daar konden wij vanaf de veiligheid van onze veranda heerlijk van genieten.
Toen iedereen naar bed was en Ge en ik nog even wat zaten te drinken voor ons huisje doemde er ineens een enorme bul voor ons op die recht voor ons huisje stil bleef staan. Toen voelde zelfs de veranda niet meer veilig en zijn we even naar binnen gegaan om weer op adem te komen.....
Vanmorgen hadden we een rit geboekt om samen de bush in te gaan met een ranger. Om half zeven werden we opgehaald en gingen we dik ingepakt in dekens op pad. Steffje kon gelukkig ook mee en mocht lekker warm voorin de truck zitten naast de ranger. Hij vond het gehobbel zo heerlijk dat hij de helft van de tocht heeft zitten slapen ;). De ranger bracht ons echt de bush in en kon heel veel vertellen over wat we allemaal tegenkwamen. Ook nu zagen we weer olifanten, maar die vonden die gekke auto maar niks en sommige gingen er als een speer vandoor, wat best een zot tafereel was.
De ranger vertelde trouwens ook nog dat hij er soms een dagtaak aan heeft om toeristen uit het mulle zand te halen en naar het kamp te brengen. Toen hij hoorde dat we met bus en camper probleemloos gearriveerd waren leverde dat een enorm compliment op! Trots op onze mannen dus die ons ook weer zonder al te veel moeite bij de grote weg terugbrachten.
Zoals gezegd zijn we nu aangeland in het Senyati Bushcamp, een oord midden in de bush met alweer een watergat waar olifanten komen drinken. Van hier uit hopen we een dagtocht te gaan maken naar de Victoria Watervallen in Zimbabwe en nog een bootsafari op de Chobe rivier.
Bedankt voor alle reacties op het vorige stukje, fijn dat jullie zo gezellig met ons meereizen.
-
07 Augustus 2015 - 20:57
Martha:
Het lijkt mij een paradijselijk plekje. (als dat woord bestaat tenminste). Fijn dat jullie zulke goede chauffeurs bij je hebben. Liefs -
07 Augustus 2015 - 21:24
Connie:
Wat een voorrecht om dit met jullie mee te mogen beleven, al is het wel een beetje surrogaat hier op de Nederlandse bodem. Maar wat een geweldige dingen maken jullie mee! Wat moeten Iwan en Lotte nu straks op school vertellen???
En dan de Chobe rivier......daar is het ook prachtig! Dat wordt alweer genieten!
Liefs van ons,
Rinus en Connie
-
07 Augustus 2015 - 22:36
To & Henk:
Het is een waar genoegen om, vlak voor het slapen gaan, nog even mee te lezen met jullie belevenissen. De kleinkinderen maken het spreekwoord vast waar: Wie verre reizen maakt, heeft veel te verhalen. Geweldig dat jullie dit met elkaar mogen beleven. Liefs. -
07 Augustus 2015 - 22:56
Aja:
Iedere avond zijn we weer nieuwsgierig of er alweer een verslag komt. Dank aan Rinske en Lotte voor de gezellige verslagen. We reizen iedere keer een beetje mee. Wat beleven jullie veel met elkaar. Had wel even het gezicht van Steff willen zien met al die olifanten!! Heel bijzonder allemaal. Geniet verder met elkaar.....
Hartelijke groeten aan allemaal,
Jan en Aja -
08 Augustus 2015 - 10:13
Marike:
Wauw wat een avonturen en wat een geweldige dingen maken jullie mee. Bedankt voor de mooie verhalen! -
09 Augustus 2015 - 08:14
Maddie:
Wat een prachtige ervaring lijkt me dat. Toch wel anders dan Artis ! -
10 Augustus 2015 - 13:00
Jael:
Mooi om, vanuit de Wending, een beetje mee te kunnen reizen! Klinkt fantastisch, geniet er nog lekker van!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
